Eğitim denince ilk aklınıza gelen nedir? Eğer klasik bir Türk öğrencisiyseniz "Eğitim demek bir bireyin kendisini geliştirmesi gereken bir kurumdur." derdiniz değil mi? Hayır hayır demezdiniz hatta demezdik. Eğitim deyince birçoğumuzun aklına eğitim sistemimizdeki kasvetli sınavlar, birikmiş ödevler ve bunlardan bıkmış öğrenci kitleleri geldiğini tahmin edebiliyorum. Eğitimde neleri yanlış uyguluyoruz? Yoksa eğitimi doğru uyguluyoruz da, yanlış mı anlıyoruz? Bunları sorgulamamız gerek... Lise son sınıfa giden öğrencilerin çoğunun hedefi var demek isterdim. Fakat yok. Peki ya neden? Bu durumda 2 olasılık var;
1) Öğrenci ders çalışmaktan kendini tanıyamamıştır.
2) Öğrenci daha hangi derste iyi olduğunu bilmiyordur.
Burada kimler hatalı? Tamam kabul ediyorum. Ders saatlerimizin kat sayısı fazla ama buralarda öğrencilerde de suç yok mu? İlk öğrencimizi ele alalım. Kendini o kadar çok derse adamıştır ki gecesini gündüzünü bu sınavdan iyi puan almak için çalışıyordur. Peki ama neden çalışıyor? Hedefsiz biri nereye kadar devam edebilir ki? 2. tip öğrencimizi ele alalım. Oyun başından kafasını kaldırmayan öğrenciler, bu nereye kadar devam edebilir, sizler kendiniz için bir şey yapmazken eğitim sizlere ne yapsın ki? Burada M. Treveleyn' in sözüne değinmek istiyorum "EĞİTİM OKUMA YAZMAYI BİLEN ANCAK NE OKUYACAĞINI BİLMEYEN KİTLELER YARATTI..." Gerçekten güzel ve üzerinde durulması gereken bir söz. Okuma ve yazma, çarpma ve bölme bildikten sonra eğitim biter mi? Eğitim hayatımızın her alanında bulunmaktadır. Klasik bir söz geliyor aklıma "HAYAT MATEMATİKTİR..." Matematikle ilgilenmeyen bir öğrenci bile oynadığı oyunları matematiksel verilerle oynamaktadır. Bu durumda eğitimden kaçış yoktur. Eğitim demek; "Bir insanın veya herhangi bir kişinin kendisini belirli bir konuda bilgili ve becerikli bir seviyeye gelmesi ve kendisini tanıması demektir." Eğitim demek; " Her gün 500- 600 soru çözmek ya da gecesini gündüzüne katarak sürekli ders çalışmak demek değildir." Bizler bu ülkenin geleceğiyiz. Bir kedinin bile fareyi yakalamak gibi bir amacı varken benim veya sizlerin neden bir hedefi olmasın? Sadece kendinizi tanıyın ve hedefiniz için biraz çalışmaya başlayın. Unutmayın ki bizler Mustafa Kemal' in evlatlarıyız. Başarısızlık ve ümitsizliğin bizim hayatımızda yeri yoktur...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder